Το να είσαι Έλληνας και να είσαι αισιόδοξος αυτό τον καιρό θέλει πολλή προσπάθεια. Παρόλα αυτά είναι εξίσου δύσκολο, ίσως και δυσκολότερο, να παρατηρήσεις τα τεκταινόμενα σε όλο τον κόσμο και να παραμένεις αισιόδοξος. Ο κόσμος γύρω μας είναι εξαιρετικά ασταθής. Και αυτή η δήλωση είναι πιθανόν η πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία που είναι τόσο πραγματική και ρεαλιστική. Τα οικονομικά προβλήματα, οι ακραίες οικονομικές ανισορροπίες και ανισότητες πλούτου μαζί με την άνευ προηγουμένου παγκόσμια επέκταση του χρέους και τα αποτελέσματα της, είναι ένα εκρηκτικό μείγμα. Αυτό που το κάνει διαφορετικό αυτή τη φορά είναι το ότι η κρίση δείχνει να είναι γενικευμένη. Δεν αφορά μόνο περιφέρειες του κόσμου η χώρες που μοιράζονται κοινά ζητήματα.
Σε οικονομικό επίπεδο, ακόμα και οι ανεπτυγμένες χώρες αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα τα οποία είναι πραγματικά και πιεστικά. Στην Αμερική υπάρχει ένα μεγάλο χρέος, ένα μεγάλο δημοσιονομικό έλλειμμα το οποίο όχι μόνο πρέπει να μειώσει αλλά και να χρηματοδοτήσει με κάποιο τρόπο , υπερχρεωμένα νοικοκυριά, πολιτείες που το ζήτημα της πιθανής χρεωκοπίας τους είναι τόσο πραγματικό που συζητιέται και αναλύεται καθημερινά από όλα τα μεγάλα δίκτυα, τεράστιες οικονομικές ανισότητες με τα δελτία τροφίμων να ανέρχονται περίπου στα 45 εκατομμύρια, επίσημη ανεργία κοντά στο 10%, ένα τραπεζικό σύστημα το οποίο προσπαθεί να επανέλθει άλλα προς το παρόν στηρίζεται περίπου απόλυτα στην FED και μια αγορά κατοικίας που δείχνει να έχει δρόμο μέχρι να φτάσει στο bottom της,
Αλλά και στην Ευρώπη τα πράγματα δεν είναι και πολύ καλύτερα. Ο ευρωπαϊκός νότος έχει τα γνωστά προβλήματα δημοσίου χρέους , οικονομίες που ασθμαίνουν υπό το βάρος προγραμμάτων λιτότητας που έχουν ήδη εφαρμοστεί ή έχουν αναγγελθεί , μειωμένης ανταγωνιστικότητας , έντονων πληθωριστικών πιέσεων, από τρομακτικά σε κάποιες περιπτώσεις επίπεδα ανεργίας, τραπεζικά συστήματα που στηρίζονται αποκλειστικά στην ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα για χρηματοδότηση, και μία αγορά κατοικίας που ολισθαίνει μεταφέροντας ακόμα μεγαλύτερη πίεση στην οικονομία.
Στον Ευρωπαϊκό βορρά ακόμα και η Γερμανία που δείχνει να είναι η μόνη χώρα που βρίσκεται στο καλύτερο επίπεδο από πλευράς οικονομίας έχει να ανησυχεί τόσο για την γενικότερη παγκόσμια εικόνα και τις προοπτικές της και το πώς θα επηρεάσει την κινητήρια δύναμη της- τις εξαγωγές, -όσο και από την κατάσταση στην ευρωπαϊκή ένωση τόσο σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο. Οι ισχυροί ρυθμοί ανάπτυξης υποστηρίζονται σε μεγάλο βαθμό από την Κίνα και το μέλλον δεν προδιαγράφεται ακριβώς ευοίωνο.
Η Αγγλία προσπαθεί να ελέγξει το δημοσιονομικό της έλλειμμα, έχει δει το νόμισμα της να μειώνει την αξία του σημαντικά, έχει ένα τραπεζικό σύστημα που παραπατάει προσπαθώντας να ορθοποδήσει, ένα πληθωρισμό που δείχνει ασταμάτητος και μια οικονομία που δεν δείχνει σημαντικά σημάδια ανάκαμψης.
Στην Ασία, η Κίνα προσβλέπει σε μια ακόμα ισχυρή χρονιά με ισχυρή ανάπτυξη αλλά οι κάτοικοι της ( και είναι πολλοί αυτοί) πιέζουν για αυξήσεις των εισοδημάτων τους και του βιοτικού τους επίπεδου, οι τιμές των ακινήτων ανεβαίνουν με αστρονομικό τρόπο την ίδια στιγμή που υπάρχει σε αρκετές περιπτώσεις υπερπροσφορά ακινήτων ( υπάρχουν πολλά άρθρα και βίντεο για το πώς ολόκληρες καινούργιες πόλεις που είναι ακατοίκητες). Φυσικά και αυτοί προβληματίζονται για την πορεία των εξαγωγών τους και όσο τα προβλήματα στον υπόλοιπο κόσμο μεγαλώνουν, οι πιέσεις για να βρεθεί στο γουαν σε μια πιο λογική αποτίμηση θα αυξάνονται και θα γίνονται ολοένα και πιο πιεστικές
Η Ιαπωνία έχει το βάρος μιας οικονομίας που για πολύ καιρό αποτελεί το παγκόσμιο case study του στασιμοπληθωρισμού, και με ένα δημόσιο χρέος που σε απόλυτο νούμερο σε κάνει να μουδιάσεις στο άκουσμα του.
Αλλά ακόμα και αν ξεφύγουμε για λίγο από τα δημόσια οικονομικά έχουμε μπροστά μας ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα. Οι τιμές των τροφίμων και των καυσίμων αυξάνονται συνεχώς, Η συζήτηση για το αν οι αυξήσεις προέρχονται από πραγματικές συνθήκες προσφοράς και ζήτησης είναι ουσιαστικές αλλά δεν αλλάζουν την πραγματικότητα. Για το πετρέλαιο τα επιχειρήματα για το θέμα του peak της παραγωγής είναι πραγματικά, όπως και πραγματικό είναι το γεγονός ότι η παρουσία της Κίνας έχει ανεβάσει την ζήτηση. Το ίδιο πραγματικά είναι τα επιχειρήματα για τα μέταλλα αλλά και για τα αγροτικά προϊόντα
Την ίδια στιγμή που όλοι αυτοί προσπαθούν, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, να ελέγξουν την κατάσταση που δημιουργήθηκε από την κρίση χρέους και τα ελλείμματα τους , όλοι αποφασίζουν προγράμματα λιτότητας με άμεσο στόχο την μείωση των ελλειμμάτων και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας τους . Συνέπεια αυτών των προγραμμάτων είναι η μείωση των διαθέσιμων εισοδημάτων των πολιτών η οποία συνδυαζόμενη με την μεγάλη μείωση στην προσφορά καταναλωτικών δανείων από τις τράπεζες είναι λογικό να περιμένει κανείς ότι θα οδηγήσει την κατανάλωση χαμηλότερα.
Και η ερώτηση είναι πως θα είναι δυνατόν σε ένα τέτοιο παγκόσμιο περιβάλλον όλες αυτές οι χώρες να καταφέρουν τους στόχους τους, Ο ανταγωνισμός μεταξύ αυτών των χωρών θα ενταθεί για να αποκομίσουν ένα μεγαλύτερο κομμάτι της παγκόσμιας πίτας που είναι απαραίτητο για την επιβίωση τους, την ίδια στιγμή που οι αναδυόμενες οικονομίες εκμεταλλευόμενες την υπεροχή τους σε εργατικό κόστος προσπαθούν να επιτύχουν ακριβώς το ίδιο.
Αν και τα πρώτα θύματα τους φαίνονται να είναι οι φτωχότερες χώρες όπως η Τυνησία και η Αίγυπτος, που έρχονται επίσης από μια μακρά περίοδο διακυβέρνησης από τυραννικά καθεστώτα, θύματα υπάρχουν και θα υπάρχουν και στις ανεπτυγμένες χώρες. Σε μια εποχή μείωσης των πραγματικών εισοδημάτων η αύξηση των προϊόντων σίτισης και των καυσίμων έρχεται να απογειώσει το πρόβλημα. Μπορεί οι δυτικού τύπου κοινωνίες να απέχουν περισσότερο η λιγότερο από φαινόμενα τύπου Τυνησίας και Αιγύπτου αλλά όσο περνάει ο καιρός η υπομονή του κόσμου θα αρχίσει να εξαντλείται. Η μεταφορά όλων και περισσότερων θέσεων εργασίας στον παραγωγικό τομέα από τις ανεπτυγμένες χώρες στις αναπτυσσόμενες χώρες δημιουργεί τεράστια κοινωνικά προβλήματα τα οποία με τη σειρά τους επανατροφοδοτούν τα δημοσιονομικά προβλήματα τους.
Αν δεν θεωρείται πραγματικές αυτές τις απειλές, σας παραθέτω αυτά που είπε ο Dominique Strauss-Kahn στη Σιγκαπούρη
" καθώς οι εντάσεις μεταξύ των χωρών αυξάνονται, θα μπορούσαμε να δούμε αυξανόμενο προστατευτισμό—τόσο στο εμπόριο όσο και στα χρηματοοικονομικά . Και καθώς οι εντάσεις στο εσωτερικό των χωρών θα αυξάνονται, θα μπορούσαμε να δούμε αυξανόμενη κοινωνική και πολιτική αστάθεια εντός των Εθνών - ακόμη και πολέμους, ".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου